Antalya’nın Muratpaşa ilçesinde ailesiyle yaşayan Rabia Oktem, geçen cumartesi günü saat 20.00 sularında evden gizlice çıkarak bir daha geri dönmedi. Oktem, annesi Havva Oktem mutfakta telefonda konuşurken, kardeşlerine bahçeye çıkıyorum diyerek evi terk etti. Kızının epilepsi hastası olduğunu belirten Havva Oktem, “Öldük meraktan artık, her tarafta aradık bulamadık seni. Neredeysen çık gel” şeklinde kızına seslenerek kızının sokakta bulunduğu her dakikanın kızı ve çevredeki insanlar için tehlikeli olabileceğini söyledi.
“İLAÇLARINI ALMADIĞI SÜRECE TEHLİKELİ”
Anne Havva Oktem, şöyle devam etti:
“Benim kızım rahatsız, epilepsi hastası, ilaçlarını almadığı sürece tehlikeli. Şu an da sokakta olduğu her dakika onun hayatıyla oynanıyor. Eğer yanımda tutanlar, görenler, bilenler varsa hayatının en büyük hatasını yapıyor. Epilepsi teşhisi iki sene önce kondu, takıntılı, küçücük bir şeyi kafasına taksa ona doğru gider. İlaç ile normal duruyor, ilaç kullanmadığı sürece şu an da canlı bir bomba gibi geziyor ortada. İlk kaçışı değil, defalarca yaptı. Eğer birinin eline geçmediyse benim kızım 30 kez eve gelirdi. Gezer tozar hiçbir şey yapamazsa aklı başına gelince polise bizi aratır, yine çıkar gelirdi. Muhakkak birisine kayboldum, eve gidemiyorum derdi. Birisinin yanında biri tutuyor kızımı, tutan kişiye söylüyorum ’bıraksın’. 17 yaşında ama akıl yaşı 12, eğer bu şekilde tutup onun hayatını zora sıkarsa biz de onun hayatını bitiririz.”
2 SENE ÇOCUK ESİRGEME KURUMU’NDA KALDI
Kızını 170 santim boyunda kıvırcık saçlı olarak betimleyen Anne Havva Oktem, kızının alnında ben izi, kolunda yarası olduğunu, evden siyah eşofman siyah badi ile çıktığını ifade etti.
Doğumundan itibaren kızının bakımını kendisinin üstlendiğini söyleyen Oktem, 2 sene önce epilepsi teşhisi konulmasının ardından, kızını Çocuk Esirgeme Kurumu’na vermek zorunda kaldığını aktardı. Oktem, “Doğduğundan beri benimle, eşimden ayrıldığımda henüz 6 aylıktı. 2 sene önceye kadar benim yanımdaydı, epilepsi teşhisi konana kadar hiçbir sıkıntısı yoktu. Vaktinde eve gelir, izinsiz hiçbir yere çıkmazdı. İki senede allak bullak olduk. En son sürekli kaçması nedeniyle Çocuk Esirgeme Kurumu’na vermek zorunda kaldım, ilaç tedavisi başladı. Tedavisini yaptılar. Yaklaşık 2 sene orada kaldı, 3-4 ay önce yanıma döndü. Sürekli kullanması gereken bir ilaç var, onu kullanmadığı zaman dengeyi bulamıyor. Sabah akşam içmek zorunda. Son günlerde ilacı almak istemiyordu, doktor ’İlacı almayabilir, almadığı zaman hayaller görür, saldırgan olur, tutamazsın’ demişti. İlacı içiriyordum, lavaboya gidiyordu, ya çıkartıyordu ya dilinin altında tutuyordu” diye konuştu.
18 MAYIS’TA EVDEN KAÇTI
Geçen cumartesi günü öğlen saatlerinde evlerinde misafir bulunduğunu, misafirin gitmesinin ardından akşam 20.00 saatlerinde kızı Rabia Oktem’in evden kaçtığını anlatan Havva Oktem, “Cumartesi akşamı çıkıp gittiğinde telefonla konuşuyordum, salondaydı, duşunu alıp üstünü değiştirdi. Çocuklara bahçeye çıkıyorum demiş, bahçeye baktım olmadığını gördüm. Etrafa baktım, bulamadım. Son kaçtığı gün misafirlerimiz gelmişti, 12 yaşında bir çocukları vardı, ona yurda gitmek istemediğini, birkaç gün Aksu’ya arkadaşına gideceğini söylemiş. Arkadaşı olarak bacağı sakat birinden bahsedildi, onu aradık bulamadık. Sürekli kaçmalarının üzerine kaçtığı günün bir gün öncesinde yurttan beni aradılar, yeniden görüşmeye geleceğiz dediler. Kendisiyle görüşmek istediklerini söylediler, Rabia da duydu. Kurumdaki danışmanı hep yanımızda oluyor, yurttan çıktı ama hala devletin sorumluluğu altında. Evde sorun yoktu, üvey babasıyla iyi anlaşıyor, gündüz kardeşleriyle gezdi, onun istediği yerlere gittik. Son günlerde kaçmaları nedeniyle onu mutlu etmek için uğraştık, El üstünde tutarken bizi yere çarptı, gitti” dedi.
Kaybolduğu gün emniyete çocuk şubeye gidip başvuruda bulunduğunu dile getiren Havva Oktem, kızını yanında tuttuğunu düşündüğü kişilere çağrıda bulundu. Oktem, “Kaybolduğu dakikadan beri aranıyor, birisi bunu tutmasa Rabia sokakta durmaz. Eminim. Tutanlar bıraksın, karşılarındaki aklı başında mantıklı bir kişi değil, gerçekten rahatsız. Rahatsız olmasa bu şekilde hareket etmez. Çünkü ilk kaçışı değil, belki 20-25 oldu, ben bile hatırlamıyorum. Başına ne gelirse gelsin o benim çocuğum, başımın ütünde yeri var. Ne olursa olsun çık gel. Ne kuruma ne başka bir yere bırakmam, kapım sonuna kadar açık. Bizi aramak istemiyorsa polisi arasın ama çıksın gelsin. Her türlü bakarım ben çocuğuma, çünkü onları tek başıma büyüttüm, başkası büyütmedi” dedi.
